Imagebild Container vor Himmel
 

Blog

1000 werknemers bij Krannich

Helaas kunt u geen video bekijken vanwege uw huidige cookie-instellingen.Om de video te bekijken, kunt u hier klikkenen de marketingcookies accepteren.

Krannich heeft een belangrijke mijlpaal bereikt. Er werken nu 1000 mensen aan het uitbreiden van zonne-energie, verspreid over bijna heel de wereld. Ze zijn te vinden in onze magazijnen, kantoren of zijn constant onderweg en in gesprek met klanten en leveranciers. Zulke snelle groei betekent dat er een hoop nieuwe gezichten zijn, maar er zijn ook langdurige medewerkers die veel met elkaar en met Krannich hebben meegemaakt. Zij hebben genoeg te vertellen en hebben óók tips voor nieuwe collega’s.

Vijftien jaar geleden zag Krannich er heel anders uit en lagen er nog flink wat hobbels op de weg. ‘Onderweg naar mijn sollicitatie kwam ik vast te staan op de kleine brug over de Würm in Hausen, wat me erg irriteerde,’ herinnert Angela Volle, die al negen jaar bij Krannich werkt. Ook Julia Stegmüller, die al tien jaar bij Krannich werkt, bevond zich in vreemde omstandigheden bij haar sollicitatie: ‘Het toilet trok niet door en daarom moest je gerantsoeneerd water uit waterkannen bij het centrale kantoor halen om het toilet te kunnen gebruiken.’ Markus Erhardt wilde eigenlijk één zomer bij Krannich werken, maar ‘de warehouse manager overtuigde me om te blijven.’

Er werkten toen 100 mensen bij Krannich en er is inmiddels veel veranderd: ‘We zijn veel groter geworden en hebben meer structuur’, zegt Stefan Halle, die al 19 jaar bij Krannich werkzaam is, ‘maar we zijn nog steeds even familie-georiënteerd en behulpzaam.’ Dat geldt ook voor andere locaties over de hele wereld: ‘Er is een warme, verwelkomende sfeer. Ik beschouw al mijn collega’s als mijn familieleden,’ zegt Stavros Tsiakalakis, al 14 jaar werkzaam bij Krannich Griekenland.

Uiteraard heeft iedereen die lang voor een bedrijf heeft gewerkt veel verhalen te vertellen:

  • ‘Tien dagen na mijn start bij Krannich werd ik voor twee weken naar Italië gestuurd om te helpen in het magazijn.’ Pascal Kerwin-Zudrop, 12 jaar werkzaam bij Krannich.

  • ‘Het laatste kerstfeest vóór Covid was echt een hoogtepunt voor mij – het eerste halfuur kon ik wel huilen van geluk om alle dingen die er voor ons werden gedaan.’ Monika Notzon, 7 jaar werkzaam bij Krannich Australië.

  • ‘Ik ben ontzettend trots dat we Krannich Solar Griekenland hebben ontwikkeld tot een heel succesvolle branche.’ Stavros.

Door de jaren heen stapelen herinneringen op; er zijn hoogte- en dieptepunten, taakveranderingen, teams die veranderen en collega’s die komen en gaan. De industrie is constant in beweging, en voor sommigen is daar onderdeel van zijn bijzonder: ‘Mijn hoogtepunt is dat Kurt Krannich me heeft aangenomen als zij-instromer en in mij geloofde,’ zegt Stefan. Yolanda Martinéz uit Spanje heeft een soortgelijke ervaring: ‘Ik had helemaal geen ervaring, en hier werd me een kans gegeven om mezelf te bewijzen.’ Dat is precies wat Yolanda heeft gedaan en nu is ze al 11 jaar onderdeel van de Krannich familie. Om een succesvolle start bij Krannich te garanderen, hebben onze langdurige collega’s wat tips:

  • ‘Laat alle namen en informatie je niet afschrikken. Iedereen die hier werkt is in dezelfde positie geweest – je kan het!’ Pascal.
  • ‘Heb plezier in je werk. Geef aan wat je leuk vindt en ik weet zeker dat je werk vindt dat bij jou past binnen de Krannich Group.’ Stefan.
  • ‘Geef nooit op! Hier bij Krannich kunnen we alles.’ Markus.

Deze langdurige werknemers zijn het met elkaar eens dat in Krannich investeren het waard is. ‘Ieder offer wordt beloond,’ zegt Yolanda. ‘De goede tijden maken de moeilijke periodes goed, met name omdat hard werk wordt erkend.’ Monika voegt daaraan toe: ‘het geeft me een fijn gevoel dat ik niet alleen een nummer ben, maar dat er interesse wordt getoond in mijn persoonlijke leven.’ Stavros zegt: ‘Krannich spoort zijn werknemers aan om elkaar te steunen en te prijzen, wat tot een positieve en motiverende werksfeer leidt.’

Ondanks alle veranderingen is de kleine brug boven de Würm er in ieder geval nog steeds. ‘Ondertussen weet ik wanneer en waar ik op tegemoetkomend verkeer moet letten, en kom ik niet meer vast te staan.’ Aldus Julia.

Delen via
Overige blogs